درس زندگی 86 - آنتونی رابینز

یکی از رموز موفقیت افسانه ای پت ریلی(مربی بسکتبال) اعتقاد به پیشرفت مداوم و تدریجی است

وی در سال 1986 با مشکل بزرگی روبرو شد: تیم او معتقد بود که نهایت تلاش خود را به عمل آورده است، اما با این همه در سال پیش در زمینه قهرمانی موفقیتی بدست نیاورده است

برای بهبود وضع تیم، وی بازیکنان را مجاب کرد که اگر هر فرد، در هر یک از پنج مهارت اصلی فقط یک درصد پیشرفت کند، تیم به قهرمانی خواهد رسید، زیرا تیم دوازده نفره، در آن صورت مجموعا 60 درصد بهتر خواهد شد

رمز موفقیت این طرح، در سادگی آن است. هر کسی یقین داشت که می تواند حداقل به میزان یک درصد، مهارت خود را افزایش دهد

اگر شما بطور مدام پیشرفت های کوچکی بکنید، سرانجام به چه هدفی می توانید برسید؟

یا علی

نگاهی کوتاه به فیلم - ابدو یک روز

این فیلم هم مثل اکثر فیلم های دیگر، نشان دهنده یک ملت (ایران) است که همه (بدون استثناء) در آن آدم ها بی عرضه ، احمق، خلافکار، متقلب، دروغگو، کثیف، بزدل، ... هستند

و ما هم با آدم های آن همذات پنداری می کنیم، چون ما هم ایرانی هستیم

این روش خدا نیامرزیده دوربین روی دست هم که دیگر شده است علامت فیلمساز بودن، حالا اینکه اصلا جای این کار هست یا اصلا باری را متحمل می شود و یا مفهومی به فیلم اضافه می کند هم دیگر سینمای ایران در مورد آن فکر نمی کنیم

البته این فیلم یک خوبی دارد و آن اینکه با ساختن این فیلم ها شاید آن عده ای که اعتیاد را مریضی می دانند بالاخره به عقل آمده و به دیده جرم به آن نگاه کنند (یک جستجوی ساده در اینترنت و پیدا کردن اخبار در مورد این معتادان چقدر جنایت کرده اند کار زیاد سختی نیست، از فروش افراد خانواده اشان تا کشتن انسان ها برای رسیدن به مواد مصرفی شان)

فیلم آنقدر سیاه است که تا آخر دیدن آن دل محکم و قلب قوی می خواهد

ندیدنش چیزی را از آدم کم نمی کند

یا علی

نگاهی کوتاه به کتاب - سووشون

همه دوستانی که مرا می شناسند می دانند که من یک کتاب را معمولا دوبار نمی خوانم، دلیلش هم یکی این است که آنقدر در زندگی وقت کم است که نمی توان وقت را برای دوباره خوانی یک کتاب صرف کرد، و دیگر کتابی که این اهمیت را داشته باشد خیلی کم است

ولی برای اینکه دوستان در کلوب کتابخوانی این کتاب را انتخاب کرده بوند، کتاب سووشون سیمین دانشور را دوباره بعد از سی و چند سال خواندم

این کتاب در زمان خودش(یا لااقل در زمانی که من برای اولین بار آن را خواندم کتاب خوبی بود با ادبیاتی جدید و نو، اما مثل خیلی از کتابهای دیگر الان تقریبا هیچ حرفی برای گفتن ندارد

جملات بیاد ماندنی آن اینهاست:

... به لاله گوش شوهرش در نور چراغ خیره شده بود. عین مخمل گلرنگی که از جهت مخالف به خوابهایش دست کشیده باشند.

سرم را در دامن یوسف می گذاشتم و یوسف شقیقه هایم را با انگشتهایش مالش می داد و می گفت: شرط می بندم حالت خوب خوب می شود

اگر کتاب جدیدی برای خواندن داری، همان کتاب جدید رابخوان

یا علی

نگاهی کوتاه به فیلم سکه

این فیلم از جمله همان فیلم های بقول معروف درپیتی است که ساخته می شود تا ساخته شده باشند و کارگردان و تهیه کننده اش چیزی داشته باشد برای کارنامه کاری خودشان، تعجب نکنید، وقتی چند فیلم در کارنامه کاریشان آمد بعد به عنوان کارگردان یا تهیه کننده معتبر نامیده می شوند و می توانند از این اعتبار کلی سود ببرند

همه کلیشه های و معایب فیلم فارسی و سینمای ایران در آن وجود دارد

ندیدنش اگر چیزی به شما اضافه نکند قطعا کم نمی کند

ارزش دیدین ندارد، وقتتان را تلف نکنید

یا علی