02 oktober, 2016

نگاهی کوتاه به فیلم - مهمونی کامی


در هر جامعه ای کم . کاستی وجود دارد، هیچ مکانی در دنیا وجود ندارد که در آن اشتباه، ندانم کاری، خطا و ... نباشد. کشور ما ایران هم از این قاعده مستثنی نیست.
در ایران کارهای بسیار زیادی اشتباه می شود، ندانم کاری های بسیاری هم انجام می شود، ولی خوبی ما این است که خودمان اشتباه می کنیم و آن را به گردن دیگران می اندازیم و از آنجا که فکر می کنیم خودمان هیچ اشتباهی نمی کنیم، هر کاری بخواهیم انجام می دهیم و اشتباه پشت اشتباه اتفاق می افتد.
در هنر هم به نظر نشان دادن کم و کاستی ها، اشتباهات و خطاها زیاد اهمیت ندارد چون آن را هر آدم عادی در زندگی روزمره اش می بیند، به نظر من کار هنرمند! باید این باشد که با هنرش به مردمش کمک کند که آن اشتباهات و خطاها را انجام ندهند و یا کمک کند که بتوانند مسئولیت پذیر باشند و بتوانند در حد توان آن را جبران کنند.
که البته این کارها تا الان در فرهنگ و هنر این مملکت آنقدر کم اتفاق افتاده است که به چشم نمی آید
مهمونی کامی، یکی از همان فیلم ها است که همه آن چیزی را که مردم هر روز با چشم می بینند دوباره با رنگ و لعاب بیشتر نشان می دهد.
این فیلم نشانه اوج انحطاط اخلاقی جامعه و جوانان ایرانی است (مسلما منظور من همه نیستند) کسانی که مثل حیوان زندگی می کنند. همه چیز مصرف می کنند، همه جا می روند و هر روز بغل یکی می خوابند. مثل نقل و نبات فحش می دهند (البته این یکی الان دیگر یکی از کلیشه های سینمای ایران شده که باید حتما فحش و ناسزا در آن باشد – مثل کلیشه های دیگری شبیه کودکان کار و نوازندگان دوره گرد – صحنه حمام  و ...) ولی در این فیلم از آنجا که قصدش نشان دادن اوج ابتذال جوانان ایرانی و به طبع آن جامعه ایران بوده، کلماتی بکار می رود که تا الان د سینمای ایران آنقدری که من می دانم استفاده نشده است.
سوالی که برای من مطرح بوده و هست این است، اگر جامعه ایران اینقدر کثیف است پس این منم، منم زدن های هر روزه که گوش دنیا را کر کرده است چیست؟ اگر ما واقعا جامعه با فرهنگی بوده و هستیم، پس این وادادگی و لجنزاری که در آن زندگی می کنیم چیست.
فیلم بازیگران زیبا و قشنگی دارد، فیلمنامه آن هم بد نیست
این فیلم اجازه اکران نگرفته است و آن را در فضای مجازی پخش کرده اند.
اینجا برای من دو تا مشکل وجود دارد: اول آنکه اگر فیلمنامه تصویب شده این فیلم، همان است که این فیلم بر اساسش ساخته شده باید اعضاء گروه تصویب این فیلمنامه را برکنار کرد. اگر فیلم بر اساس فیلمنامه ساخته نشده که خب اینکه فیلم اجازه پخش نگرفته کاملا طبیعی است.
دوم: مشکل من اینست که کارگردان این فیلم از کجای دنیا آمده و در ایران فیلم ساخته که نمی توانسته بفهمد فیلمی به این کثیفی و ناهنجاری و ... در ایران امکان اجازه اکران را هیچ وقت بدست نمی آورد. البته یک احتمال هم هست که زمان آن را معین می کند، این را که می گویم بر اساس دیده هایم از سینمای ایران می گویم.
گاهی کسی چیزی می سازد که از اول هم می داند اجازه اکران نمی گیرد، خب مسلما اجازه اکران هم نمیگیرد ولی بلافاصله این شخص به عنوان کسی که در ایران نمی تواند کار کند معروف می شود . امکان کار کردن در بیرون از ایران و یا با سرمایه های بیرون از ایران را بدست می آورد. برای فهمین این نکته هم باید کمی صبر کنیم.
این فیلم ارزش دیدن ندارد، ذهنیت، آرامش و اعصاب خودتان را با دیدنش از بین نبرید چون یک آدم عادی نمی تواند مثل شخصیت های این فیلم کثیف بی رگ باشد.


یا علی