بیرون در کار جدیدی در قالبی نو از محمود دولت آبادی است که در وحله اول خواننده کارهای دولت آبادی را کمی شوکه می کند. این تک کاراکتری بودن و ذهنیات تو در تو کمتر، به این شکل در آثار او یافت می شود.
البته در این داستان هم مثل اکثریت قریب به اتفاق داستانها امروزی کلیشه حرف زدن از زندان و زندانی تکرار شده است ( حالا ما اصلا الآن کار نداریم در کدام زمان و رژِیم )
داستان کشش های زیبائی دارد که مسلما با وجود نویسنده ای چون دولت آبادی عجیب نیست
نکته ای که مرا در این کار مثل اغلب کارهای او به نشاط وادار می کند، ساختن و آوردن کلمان و واژگان جدید و نو است. این از آن کارهای تقریبا منحصر به فرد اوست
خواندن این کتاب را به شما پیشنهاد می کنم تا از ذهنیت اینکه دولت آبادی فقط می تواند داستان های بلند و رمان بنویسید، بیرون بیائید
یا علی
Geen opmerkingen:
Een reactie posten