میان پرسش و استفاده از عبارات تاکیدی، تفاوت بزرگی است،
ممکن است به عنوان تاکید و تلقین به نفس، یک روز تمام با خود بگوئیم: ( من خوشبختم،
من خوشبختم، من خوشبختم ) اما اثر این تلقین در ایجاد ایمان و یقین، غیر از این
است که از خود بپرسیم: ( اکنون به چه دلیل خوشبختم؟ اگر بخواهم احساس رضایت کنم، از
چه چیزهائی می توانم راضی باشم ) پرسش، تنها تکرار مکرر یک جمله نیست، بلکه باعث
تغییر مرکز توجه می شود و دلایلی واقعی و قاطع برای تعییر احساس به وجود می آورد.
بدین ترتیب، بجای تکرار عبارات تاکیدی، عملا تغییری در احساس بوجود می آید. تغییری
که واقعی و پایدار است
یا علی
